امام علی (علیه السلام ):
عَوِّد لِسانَکَ لینَ الکَلامِ وَ بَذلَ السَّلامِ، یَکثُر مُحِبّوکَ وَ یَقِلَّ مُبغِضوکَ؛
زبان خود را به نرمگویى و سلام کردن عادت ده، تا دوستانت زیاد و دشمنانت کم شوند.
حقیقت آن است که نماز را به پاس نعمتهای بیکران الهی و عنایتهای لحظه لحظه و گوناگون آن خدای بزرگ بپا میداریم
[رفع نیازهاى دینى و دنیایى انسان]
اى مفضّل! بیندیش که خداوند جلّ و علا چه دانشى را به آدمى آموخت و عطا نمود و کدام را به او نداد؟ دانش دین و دنیا را به او ارزانى داشت. در باره دانش دینى، با نشانهها و براهینى که در میان آفرینش نهفته شده معرفت و شناخت آفرینشگر را و شناخت واجباتى چون، رعایت عدالت در میان مردم، نیکى و احسان به پدر و مادر، اداى امانت، کمک به برادران دینى و ... را به او عطا کرد.